1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2536
Okunma

Sen beyazlar içindeydin
Ben en güzel takım elbisemleydim
Her taraf bembeyazdı
Ama sen daha bir beyazdın
Sen bana sarılıyordun
Ben sana güller veriyorum
Yanımıza bir çocuk yaklaştı
Oğlumuzmuş
Adı da Mustafa İsmail
Her geçen saniye büyüyordu
Sen ve ben ihtiyarlıyorduk
Sonra bir damatla gelin belirdi
Oğlumuz evleniyormuş
Yüzümüzde güller açıyordu
Yine beliren bir çocuk
Sen nine ben dede
Ne kadar da hızlı geçiyordu
Sonra sen birden kayboldun
Aradım aradım bulamadım
Sonra bende senin gittiğin yere gidiyordum
Annem çağırdı
Kahvaltı hazırmış
Okula geç kalıyormuşum.