Haşin bakışların, çaktı gönlüme yirmilik paslı bir çivi
Büyümedi bodur kaldı sevdalı gönlümdeki selvi.
Şakıyan bülbüller varken baykuşlar mekan tuttu,
Harcını envai türlü sevgilerle karıp inşa ettirdiğim evi.

Haşin bakışların, küstürdü özümü özüme,
Tarifsiz kırışıklıklar otağ kurdu yüzüme.
Beni sana getiren yollara baş koydum koyalı,
Şirin uykular girmedi sevda sürmeli gözüme.

Haşin bakışların, etti beni kabuslu gecelerle sırdaş,
Mahir ahçı olmama rağmen pişiremedim lezzetli bir aş.
Serdim sevda sofrasını, büyük bir iştahla yiyecek iken,
Yar firağı getirdi mahmur gözlerimden manidar yaş.

Haşin bakışların, aldı eliminden varımı yoğumu,
Sis bulutlarına ev sahipliği etti gönül dağımı.
Bu fani dünya hayatında menzil murat alacak iken,
Kör düğüm etti çok güvendiğim hayat yumağımı.
30 Haziran/2010
İbrahim Halil DEMİR