1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1944
Okunma
Kandırmış o beyaz bildiğimiz bulutlar güneşi
Kararmış ve dökmüşler içlerindeki nefreti
Benim canımı acıtan belki bulutların nefreti
belkide nefret değil nefretin kefeni
Düştü yine hayallerim umut zindanlarına
Bu sefer öyle bir düştüki hiç kalkmayacak gibi
Bu son şafak sanki kandı güneş bulutlara
Hemde öyle bir kandıki hiç açmayacak gibi
Artık düşmem düştüğüm derin çukurlara
Artık çağırmam her düştüğümde yardımıma
Çünkü alıştım artık sebepsiz ayrılıklara
Çünkü küsmüş artık güneş bulutlara...
Güneş sevmişti oysa bulutları
Teslim etmişti kendini sevgisine
Bulutlarmı suçlu şimdi değer bilmedikleri için
Yoksa güneşmi şüphesiz sevdiği için
Saygılarımla Suat Alkan Yücel
Cevap Yaz