4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1330
Okunma
Hep bülbül mü ağlayacak,gül de ağlasın,
Aşk ateşi nasıl yakar o da anlasın,
Koparın dalından sararsın,solsun,
Güzelliği nasıl biter artık anlasın.
Gül ölse kahrını yine bülbül çekecek,
Aşkın zehirini daha acı içecek,
Gül kibri yüzünden hiç sevmedi bülbülü,
Lakin bir bilse,sevse neler olacak!
Değer biçilmez sevgi var bülbülün gözyaşında,
Yıllarca nöbet tuttu gülün yanıbaşında,
Ne bir karşılık gördü,ne de acısı dindi,
Yılmadan koştu,bir damla sevgi peşinde.
Gülün amacı neydi? Bülbülüm anlamadı,
O her zaman güldü,bülbül gibi ağlamadı,
Bağrı yanık bülbülüm sanki bir divane,
Gülü terk edip de derman aramadı.
Gül oralı olmadı,ağlattı hep bülbülü,
Laleler,menekşeler kınadılar hep gülü,
Gül şımartılmanın sefasını yaşarken,
Çilekeş bülbülüm sanki yaşarken ölü.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz