Merhaba nergis bakışlım
Merhaba edeb nakışlım
*Ben, kaybettiği kovanına ulaşmaya çalışan yavru bir arıyım

Diriliş muştusu, uyandırdı karanfilleri
Bir bahar bestesiyle kanatlandı atlılar
Sonsuzluğa yelken açan güvercinlerle
Yeni bir pencere açıldı gökyüzüne
Yolculuk, hicret perdesine…

Şimdi demet demet sevgileri niyaz dallarına asma zamanı
Yazılmalı artık gerçeklerle beslenen ümit destanı
Farkın farkına varmalı
Sadece güldürmekle kalmamalı tarih fıkraları

Zaman gibi terk etmek saat gibi ürkütmek silinmeli hafızalardan
Acı acı sözü olmayan,yaşı küçük ama, ihtiyar delikanlılar gezmeli caddelerde
Yıldızçiçeği misafir edilmeli bengisuya sevdalı narin şelâlede…
Yüreklerde kâinatın en güzel isimleri taşınmalı
Umudun nuru çiçek olup açmalı her köşede

Yeter ki karanfilleri öldürme…


(ATAKUM-Ağustos/2010)

Dursun Tiftik