6
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1780
Okunma

sevgili torunum Ayşe’nin adıyla bütün Ayşe’lere ve Ayşe hasretiyle çile çekenlere armağandır.
Bak yine aklımdasın bir şeyler yazdım yine
Önündeki dizeler sana armağan Ayşe’m.
Çektin gittin sebepsiz dokunmadan eline
“Unutursun” demiştin sen öyledir san Ayşe’m.
Vuslatı düşlüyorken hicrana düştük birden
Mutluluk uzaklarda kaçırdık elimizden
Neden ayrıldık affet kırdıysam istemeden
Tutuştum ateşinle ölene dek yan Ayşe’m.
Maviye düşman oldum dostum oldu karalar
Gökyüzü mavi deniz senin kadar yaralar
Mutlu musun bilemem kim bilir bu sıralar
Hicran denen lokmayı gözyaşına ban Ayşe’m.
Sen güzelim kalbimin en derin yerindesin
Yıllar geçse de gitmez kulağımdan şen sesin
Zaman gelip son anda tükenirken nefesin
Affet diye ağlayıp yalnız beni an Ayşe’m.
5.0
100% (2)