yitikler
bir şehrin sokaklarında
geceleri dolaşıyorlar.
ellerinde meşaleler var.
caddeleri ve kaldırım taşlarını yıkıyorlar
gasılhanelerden getirilmiş sularla.
yerlerinden çıkarıyorlar gözlerini
her sabah
kaldırım döşemek için işportacılara.

şehirlerin bağrını sancılar tutmuşken
vitrin vitrin ,
kana kana susuyorlar birbirlerine.
sırtlarında doğruları , belleri bükük.
örtüleri gecenin atlas karasından ,
peçeleri varoşların örümcek ağlarının hası.
sokak çocuklarından alınma
ödünç bir eşya
kovaladıkları zaman.

gecenin kadehi kırılır.
yığılır şarabın kırmızısı
şehir meydanlarına...
yitik rüyalar anlatılır
ertesi güne çıkabilmek telaşıyla.

yitikler,
bozuk bir saatin dingin suskunluğunu paylaşırlar
sabahın çapaklı gözlerinde.
çocuk ağlamalarına karışıp kaybolurlar
daracık şehirlerin rüya kokan sokaklarında.
bir çocuk oyunu ,
saçmasapan bir intihar senaryosu olur yüzleri
her şeyin bittiği yerde.

nemide-2006