9
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3147
Okunma

Saçlarıma dokunan acemi yağmur
sel olup süzülürken yanaklarımdan
bakar kalırım, senin kurşun düşüşlerine inat
bu ne telaş, hangi şafaklara gömdün geceyi
belli ki, alınganlığın üstünde
ıslaklığın yalnızlığıma uzanan Moğolistan kürkü
sen beni gökyüzüne çiz, ben seni bulutlara
aman sessiz ol, yıldızlar uyanmasın...!
Üşürken ellerim, kilit vurdum üstüne rüzgârların
sen dağların küskün ceylanı
kaç mevsimle tanıştın, bozkır kaçamaklarında
süslendim bulut giysilerinden
şimdi, budanmış bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında
acemiyim bilmiyorum çiçek açmayı
bir martı havalanıyor Boğaz’ın üstünde
kanatlarına mühür vurdum
yas tutmuş ayrılıklar gibi unutulmuşum
hangi gençliğimi yaşasam da, kurtulsam
şu yürek masallarımın kızgın alevinden.
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
25.8.2010
Saat.15.59
5.0
100% (7)