Zaman kırıkları,
Sağalan yaraların deminde,
Vade tutmaz inatlar düşer,
Kurşuni saliseler içinde…
Ayaklar köledir yol başlarında,
Göz hapsine direnen umutlar gibi,


Topla!
Krizantem nakışlı tarlaları,
Beyazında bir çocuğun düşleri,
Mavi topaçlara bağlanır rüzgar,
Sevgi tohumlarından…


Yön ver kalp yatağıma,
Birazdan yıldızlarla valsim var,
Bak!”Neruda"gülümsüyor…
Üstünde Şili bezi kefeni,
Şiir aralığından…


Nedir?bu isyan,
Masklar geçiyor birden,
Nihilist insan sökünleri,
Ellerinde dönüyor devran,
İbresi sökük zamanlarda,


İnançlar bitik,
Dilde turta hoşgörü,
Ne zaman kapı çalsa sıladan,
Boynu bükük vuslat düşer,
Hasret duvarlarından,


Düşmeye görsün ölüm yakına,
Karışır akıl damarlarda,
Gökkuşağına bin renk düşer,
Bir yıldız ışığını keser,
Rahat uyusun diye,
Faniler…


Ölüm sallanan bir mum gibi önce yürekte közden çıralar yakar,
Sonra diri bakışlar gömer Krizantem çiçekleri gibi karışık ve renkli.

26.08.2010

Şiirime o buğulu sesini katan gönül dostu ve değerli hemşerim Kalimera’ya
yürek dolusu sevgilerimle...