Bir kalemde kaldırıp atsan öte tarafa dostu
Göz görmese bir ömür gül yüzünü
Bir anda terk etse can cânânı
Kulak işitmese ahir zamanda bile şen sesini
Dil sükût etse, selam bile salmasa kıyamete dek
Gönül taş olup insaf etmese hiç
Akıl küsüp inkar etse, yok saysa her şeyi
Kurtulur mu sanır insan, sinedeki vicdanından?
Vicdan..vicdan..
O vicdan ki;
İki eliyle tutar yakadan
Kurtaramaz kendini omuzlara abanmış anılardan
En şahin bakış, dağları delen çığlık misali
Sesiyle boğar kendi sessizliğini
Mapusudur kendi kendinin
Vicdan mapusundan kurtulamaz insan.

Paylaş:

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

Vicdan Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Vicdan şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Vicdan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Ramazan Boran, @ramazanboran

25.8.2010 22:46:36

Usta Kaleminize ve yüreğinize sağlık selam ve saygılarımla.

-Nawal, @nawal

25.8.2010 22:44:13

5 puan verdi

yüreğine sağlık...

çok güzeldi..sevgiler...

ahmetboz46, @ahmetboz46

25.8.2010 22:19:56

Şiirdi
Bir nar-ı beyza idi titreşen kıyılarda
Bir yürek aydınlığı idi aynasında suların
Ve onun gökyüzüne kilitlenen her busesi
Ufkun ressamına gülümsüyordu kare kare
Kapılıyordu bir güzelin uçuran nefesine
Düşüyordu yaprak yaprak boşluklar ötesine
Diyor kutluyorum değerli şaireyi.