Ufukta bir temaşa, alem başka bir alem,
Bayramlar ne kadar hoş yüzden silinir elem.

Bayramlarda güler hep, inananların yüzü,
Huzur kaplar cihanı, Fakir, duçar öksüzü.

Hele o sabah yok mu; hani bayram sabahı?
Namaz kılar müminler,kalpten siler siyahı.

Önce namaz kılınır, vecd içinde rahmana,
Başka bir neşe katar böyle günler insana.

Gönüller coş eyleyip, Hak’la olur yek vücut,
Başlar ihtişam ile, rahmana eder sücut.

Niyaz vecb edildikten, sonra safta yürünür,
Varılır kabristana, ruhlar sanki görünür.

Kabre vasıl olunca, mevte Kur’an okunur,
Öğle bir okunur ki, ruh-i zara dokunur.

Ve dağılır ahali, kabristandan evlere,
Herkes yarış içinde buyurur davetlere.

Sanki o gün yemekler, bir başka lezzet taşır,
İnsanın beş duyusu birbiriyle yarışır.

Evlerde bir heyecan, bir heyecan ki sorma.
Hele yemekte varsa, şiş kebap ayran sarma.

Kaşık çatal sesiyle, yenir iken yemekler,
Sonra eller sema da, dua şükür dilekler.

Ellerini öpünce, anam, babam dedemin,
Ziya açara saçılır, o sema vat-i zemin,

Gözlerinden yaş akar, mutluluktan anamın,
Yeri yoktur sima da, kederin yada gamın.

Dargınlık, garez, nefret; silinir gönüllerden,
Gaffar Allah’ü teala, , Yükselir tüm dillerden.

Bu ne güzel hal ya Rab, müminler sarmaş dolaş,
İşte o zaman iblis, kendine açar savaş.

Allah’u ekber deyip, huşu içinde lisan,
Böyle mübarek günler rabbimden bize ihsan.

Bu mübarek günlerde, olur insanlar emin,
Hak nasip etsin bize, nice bayramlar. AMİN