asla vazgeçme
doğan güneş benim sana davetimdir
sorgusuz gece olucak elbet yanıbaşında
ağlama ya da korkma
çünkü her korku başka bir bela
kendim tek şahit bu duruma



bilki sevmek kolay değil
zor yollar engeller oluşuyor istem dışı
azı dişin ağrısı gibi
sızlıyor yürek deva yok o an
sadece
yar ilk ve son çare
koşup gelse geçicek sanki



yalnız kaldıysan benim gibi
bilirsin sende
boşluk boğar bedeni çeker içine karabasan vari
konuşmak istersin halin kaybolur
kelam/sa dolanır boğazına zehir misali
gözyaşı yüzün ince çizgilerine yerleşir
hayat sonbahar
acı baharı yaşar



hadi kalk sirkil uykundan
aşk kapıyı bir kez çaldı biliyorsun
sen ve ben
iki yolcu birleşti ömür kavşağında
gülümse yüzüme şimdi
cennet sayarım inan ölmeden



bak
sabah doğuyor yatağına
pencerende öksüz sakin bir serçe
o bile sevda/nın habercisi bence
yüreğine sakla onu kim bilir
beni anımsatır sana
gelmeden
süzülmeden
adıma kilitli teninde ki yasak şehre.............