Sevda gözlüm,
su damlası gibi olan umutlarımı tutardın ellerimden
benim gül baharımda dolaşır,
alırdın yosun yeşili hüzünlerimi
yerine gözünün bebeği gelincikleri,papatyaları koyardın
…
odada ağır nem kokusu
dışarıda karlı bir zemheriydi ilk yazıştığımızda
bir susmayı seslendirirdik gözlerimizde
sonra gözlerin gitti
ardından sesin…
sonra ben
vuruldum
puslu bir akşam üstü yalızlığını “ben” sandım
sevdan içimde taradı saçlarını
akıp gitti delişmen zaman iliklerde
uyuyakaldım içinde
hadi,
yağmurlarına uyandır beni
sıcacık yap yeniden Aralık gecelerine
cılız sokak lâmbaları ışığında
yıkık köşe kaldırımlarında yan yana çömelip,
hep yasak yaşayalım seninle sevgilerimizi
mor dağların yansıyan şavkı tebessüm etsin derdi yüzümüzde…gene…
….
tomurcuklar patlardı âniden ellerimde;
Sen görününce kapıda…
bakışlarımın sıcaklığında karşılardım hep Seni
sarmaşık güller gibi sırnaşırdım Sana gözlerimle
hissederdin…
hissederdim…
gülümserdin
gülümserdim
ne güzel günlerdi…ne güzel…
değil mi..?