Tek tek ayrıldı yollar, maksat birlik olmaksa,
Rahmet ipinden tutup, çokça varalım hakka.
Kerhen sıyrıldı kollar, dostluğa gün almaksa,
Dünün sözünde durup, hakça varalım hakka.


Sabrın aklı kaybolmuş, mânâsız salgınlara,
Barışmayla meserret, bekleyen dargınlara,
Fenaya meyletmeden, harlayan yangınlara,
Sevda közünde girip, pakça varalım hakka.


Boşa akan zamanda, geçmiş yakınacaksa,
Bir tövbeyle büsbütün, müjde dokunacaksa,
Ferdin yaşam gayesi, gün gün okunacaksa,
Ferman tözünde sorup, sıkça varalım hakka.


Zorluk bedesteninde, bulduğun doğumunu,
Zaman mekân dirliği, ölümsüz mefhumunu,
Her mevsim suladığın, kalbin his tohumunu,
Sonsuz tozunda karıp, safça varalım hakka.


Elinde ne var ne yok, selde yitmeden bakış,
Tedbiren tevekkülden, mahsûl almaya yarış,
Can kıran ayazlarda, elemde koymadan kış,
Hamd avazında durup, tokça varalım hakka.


Aşk-ı muhabbet faslı, yol bulunca derinden,
Dost bağında başbaşa, dil aklanır kirinden,
Emanetten çekinen, dağlar oynar yerinden,
Sohbet sazında vurup, lehçe derelim hakka.


Hâldir hâlden teşekkül, ne farklı ne ayrımda,
Kuldur kuldan türeyen, ne eksik ne yarımda,
Yoldur yoldan geçecek, ne eğri ne kıvrımda,
Gönlün düzünde sarıp, kopça vuralım hakka.


İlk nasip kelâm mührü, beş sefer kıl da hele,
Savmın zekâtın haccın, daha çoktur mesele,
Sen yaklaş ki yanaşsın, ahde var mukabele,
Lezzet hazzında serip, kepçe soralım hakka.


Güneş elbet doğacak, güne salınca pürçek,
Sis kaybolur ortadan, mutlak süzülür gerçek,
Sonbahar kış da biter, her yan açınca çiçek,
Ömrün yüzünde görüp, bahçe karalım hakka.


Ezelden son hükmünde, akseden o zarafet,
Kalp kalbe meşkin vakti, kutlanınca saadet,
Her nesne ebed müddet, ettiğinde şahadet,
Hemdem izinde durup, gonca açalım hakka.