38
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2376
Okunma
Ayrılık saati çınlarken kulaklarımda
Ayrılığın teleşesi gerdi satırlarımı
Yazamadım, çizemediğim gibi
Bir adım ötesin de, kaldım... Sensizliğin
Hasret doldu yüreğime
Hikayelerimizi sessizce topladım odalardan
Korkum oldu, bakışlarımdan yansıyacak ağıtlar
Susarken hıçkıran göz bebeklerimi gizledim... Bizden
Bir duvarlar gözledi
Bir de, gökyüzü izledi
O direkte uyuyan güvercin de, dinledi
Anlattıklarımı
Sen duymadan
Ayrılık saati yaklaşırken
Dolu dolu düşüncelerin, tabansız yalnızlığı sığ bir geçit ti
Her köşesin de, özleminin çoğul hasreti kala kaldı
Bir tutabilseydim seni ellerinden
Hiç gitmezdim
Kalmazdık yeni baştan suskunluğumuzla
Haykırırdık koşarak
Fakat ey güzeller güzeli
Duy beni
Bu alışkanlığın adı sensizlik olmasaydı
Hiç bitmeseydik
El sallamak ne zor geldi
Hoşçakal mutlu kal
Ahhh be
Can, ciğer, ana kuzusu
Ben seni büyüttüm
Hasretin beni
Şimdi anladım
Anamın gözyaşlarını
Ettim buldum
Neyleyim...
...Tatil bitti.
Fotağraf çeşme hatırası.
5.0
100% (26)