Karanlık bir gecenin dikenli kollarında alıştım sensizliğe
Ah küçüğüm! Neşeli kelimelerin baykuşların dilinde şimdi..
puslu mum alevisin, gözümden akıtmaya kıyamadığım
var mısın yok musun ki Göğüs kafesimde iç çekişlerde..


karanlık bir gecede alıştım senli düşler kurmaya..
Sayısız ve soyut binlerce sen aynı karede..
Kirpiklerimi aralasam
gideceksin
gitsen
Yağmur olup toprağın ağzına döküleceğim,
solgun akşamlar gibi…


Karanlık bir gecede alıştım hüzünlerle boğuşmaya
Seslenişim kimi sağır bildiğim dünyaya
Gözlerimin kıyılarına vuran acım
Ve aç kalmış piç çocukluğum ile…

Bir yokuşu çıkar gibi
Sonunda ne beklediğini
Bilemezsin hani
Karanlık bir gecede alıştım sessizliğine…

Issız sokaklarda gezen hayalimin baş ağrısı
Yokluğunun eşliğinde senfoniler..
Karanlık bir gecede gitmelere..

Ah küçüğüm, anla..
Karanlık bir gecede alıştım
Binlerce kez ölüme secde etmeye…


Fatih Çay