Izdırabın ilgili hali dans eder süresiz
Suyun kırılganlığına yansır tenin ışıkları
Sırçadır o anda saray yıkılmaya meyilli
Kara bağlamış başlardan sarkar kırıkları

Kız kurur çirozdan öte gider elleri
Kulelere asılır şanlı öykünün gizli sözleri
Sarnıçlardan damıtılır hüsran tınıları
Kocaman kalabalıklara karışır eski defterleri

Gülümsedikçe kırışır sayfalar derinden
Sustukça konuşur gece yıldızı inceden
Çalar kendini yerlere gökten kayıp
Kimsesizlikle uğraşır durur ezelden

Muhteşemliğinde salındıkça izbelik
Sırtına vuruldukça aşkın uzaklığının sarısı
Savaş meydanlarından daha da kızıllaşır ortalık
Sanılır kükremiş göğün sıcak tanrısı

Mücadele etmeden korkuya kurban gidene
Ellerinde tuttuğunu sandığı kader sillesine
Boyun eğişlerin en hicran seslisi yerleştikçe
Maviden çıkar deniz döner zümrüt yeşiline

Bilinmeyen zamanadır bakınca yolculuk
Bakmadan da bilir yüreği büyümeyi öğrenmişler
Belki ummanda küçük bir noktaya dönüşmüştür
Ama sonunda yapılışına sevgiden tuğlalar dizmişler


ASLI DEMİREL...