2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1896
Okunma

Yazmak;
kendi kaleminle..
satırlarla flört etmektir...
yazmak;
beyaz bir sayfada..
cümlelerle sevişmektir...
yazmak;
yüreğinle didişmek..
hüzünlerle bölüşmektir hayatı...
kafiyenin uymasından değil aslında..
kelimelerin yıldızlaşmasından ya da...
sözlerin kifayetsizliğidir...
isyanıdır kalemin beyaz bir sayfaya..
ve bilmesindendir...
yüreğimin acısında mısralar
ki bu satırlar
ağır yorgun yüreğime yetmiyor...
ve belki de yazmak;
alaca karanlıktan şafak vaktine
bir ufuk çizgisinden
güneşin hiç doğmaması
yüreğimin durması..
gözlerimin kapanmasıdır...