aslın da sevmek pek okadar kolay değil bence seven sevdiğini bılırmı tahmınımce
yıldızlar asrın derınlıklerınde kalırmı sandın buyuk esaretınce
tabutlar yapıldı kefenler biçildi asrın derin uykularına kendınce girdi
üstünde binlerce yıl geçti titreyen eler herdaim onu seçti

al beni ya karanlıklar hapsine yada zindanların kesilmiş neznine
kalbinde burukluk olmasın yada küskünlük ben seninle yazdım hasretlik
gecelerde bılır benı sen de yazdığım enderın mektuplarda
asırlardır tıtreyen elerde ama senın aşk anlayışın nerede

geceler çöktü yanlızlığıma sen yoksun dıye ben mutluyum aslında
gıdermısın dediğimde sana sen bırakıp gittin çok uzaklara
şimdi karanlık ve yanlızlığımla gideceğim geri kalan hayata
elveda demeyı sevmem gelirken tokalaşmayıda
ben hırçın denizlere satım o duygularımı

aslında mazının derın uykuları sarmıştı benliği mi
ben yok sandıça kendı kendı mı
pek içtenlikle yazmadım gerçekleri mi
duygular kağıt bılmez yazar kendi kendini