gözlerim gözler gözlerini
her gece yıldızlara sorarım seni
bensiz geçen bir gününde daha mutlu mu
yoksa köşeye sıkışmış yamulan bir mahsum çocuk gibi mi
yoksa dertlerle boğuşan yorulan eğik bir ağaç gibi mi
yoksa benim gibi aşkıyla kavrulan
göz yaşlarını içine akıtan
gülerken gözünden yaş akan
sessizce köşede birini bekleyen çaresiz gibimiydi?
yoksa hiç bir şey umrunda değilmiydi
ağlayan kim kalbi kırılan kim
beni çaresizce bekleyen aşık kim
demiyen onursuz birimiydin?
ey sevgili sen dönersin diye
her gün kalbimi mutla yeşerttim
kalbimi senin hayalinle dirilttim
senin bu bekletişin beni bitiren en büyük dertti
geceleri yalnızlıkla beraber üstüme çöken
rüyalarımda hıçkırıklarla uyanan biriydim
ne olurdu kalbini bana verseydin?
sen gurursuz insanlara dert yandın
başkasının peşinden koşup
arkanda beni harap eyledin
insanları bana düşman gösterdin
yalnızlığıda bana arkadaş eyledin
sen seni seveni görmeyecek kadar kalpsiz birimiydin?
nerde o güzel umutlu sözlerin
yoksa sende mi yalan söyleyip
arkanda dönüp giden birimiydin
ben bu çaresizi mi sevmişim
benim aşkım en yüceleriydi
dilinde seni sevmiyorum sözü geçene kadar senindim
şimdi geriye kalan bom boş hatıralar
yalan ve darmadağın anılar
ve hiç ama hiç unutamadığım insan
şimdi sana son sözüm
yolun açık olsun ey sevgili