Şimdi kaçıncı uykunda
Kaçıncı düşüncedesin bilmem
Akıyor göz yaşlarım silmesini bilmem
Yollar uzak değil cesaretim yok
Cesaretim yok ondan gelmem

Sen gurbet elinde yaban dildesin
Belki de halimi bilmemektesin
Akan göz yaşıma sileyim dersin
Ölümüm olup gecemden gidersin
Doğuşum olur geceme gelirsin

Şimdi sustum tüm hayallere
Düşlere sattım tüm heveslerimi
Gurbetçi oldu aklım/kalbim ve de ruhum
Belki de sen bunu bilmezsin
Belki de bilir bana demezsin

Düşüyorum kara gözlerinden
Kara tenine
Düşüyorum dudaklarından uçurumdan düşer gibi
Gidiyorum düşlerimden gurbete
Dalıyorum dalıyorum
Sensizliğe katlanamıyorum

Gurbete ağlıyorum
Gurbetteki sana
Yüreğimde ki sana ağlıyorum
Ağlıyorum kara gözlerinden dökülüp
Esmer teninde kuruyorum
Dudaklarında son buluyorum
Seninle doğuyorum
Sensizliğe her dem ölüyorum

Belki bu nedenden gurbeti sevmiyorum
Kim bile bilir “ESMERİM”
….