bir diğerimizi
hiç tanımamıştık
hiç sevmemiştik
- belki
bir an bile



çok zaman öncenin yürek kavgası
her doğan gibi yumruğu sıkılı
can pahasına / değer biçemediği canları
ölümün kollarında asılı
gençliğin deli fişek yanları
yaşamın zorluğunu istemedi
bir nüsha ömür defterlerinden
umutları sile sile



en sevdalı türkülerimiz de karışırdı bu havaya
tınıları -sızıları- aynı sesin penceresi
ağıt sathında kırıldı sazlar
önce notaların duygusu
ezgilerin yakışı sonra
geçmişin anonim dizelerinde
özgün hislerde yahut
ozanları -besteleri- öle öle



durdu ya sonra "vukuat" -saat- birdenbire
kimimizi o yere -mahşere- gönderdiğinde
kimimizin yanarken ciğerleri
kimimiz göz ucuyla konuşmalıydık
sus yapıştırdığında dile



ah !
işte
o zaman biz

zûlmün masum kıldığı binlerce kişiydik
sokaklardan -evlerden- toplanan
yaşı ve cürmü
davası ve görüşü
ismi ve cismi farketmeyen
"tam da" zamanında yetişmişti (!)
"tam da" işkence "kıvamına" göre seçilmiştik
rastgele tetiklenen "sürek avı"
huzur sağlayan cinnet
rastgele



ah !
işte
o zaman hepimiz

tek-tek "davaya" karıştırıldık
tanıştırıldık fasıl-fasıl
acı ağıtların ayyuka çıkamadığı dehlize
yüzlerini seçemediğimiz zifiri hücreye
saramadığımız yaralarımızla
adımız da ortaktı hem
beslenmeye değmeyecek meşgâle



ah !
işte
o zaman biz

dört bir yanımız hiyânet
dört bir yanımız sarılmış
dört bir yanımız korku
dört bir yanımızda panik
önümüzde belirsizlik
peşimizde kanlı gölge
altımız oyulmuş
üstümüzde çıkrık
ya kararsız darağaca
ya kördüğüm kuyulara çıkardı yol
hasılı acımasızca istif istif
toptan -çoktan- gömülmüştük çöle



bir diğerimizi
hiç tanımamışız
hiç sevmemişiz
- belki
yine

ama

değişmeli artık
değiş
vakti / geçmeden
bir an bile



ah !
işte
o zaman hepimiz

yarının o/nuru hatrına katlandığı
düş salkımı dallarımızı kıran
tahammül kalmadı teâmüle
taammüden tahakkümdeki
- bitmeli çile



bu yüzden iki kapılı evin
geçimli içini görmek için
acı anıların mirası uzanmalı vicdanlı ellere
hakikatın telini titretmeli
basar / ak / doğru zile



ah !
işte
o zaman biz

aynı gün
bu ülkenin evlâtlarına
kan doğrayan "bizim çocuklar (!) "
sapla samanı karıştırmadan
diyoruz ki ;


ey !

_kanlı satır_

ya-r /s/ ası zor tehcir

ey !

_yaz /g/ ılı vehim_

halka / sı dar zincir


/ netekim /


"güle güle"


.

.

.

yaralarımıza O / TUZ basmaya devam mı edecek ? !


.