KÖYÜME AĞIT (AŞAĞISARIKAYA)

Çıktım tepesine seyran eyledim
Neşesi kalmamış köyüm perişan
Dallarında çifte bülbül öterdi
Kurumuş gülleri, bağban perişan.

Çifte çifte değirmenler dönerdi
Göllerinde ördekleri yüzerdi
Dağlarında tavşanları gezerdi
Bozarmış otları, ayrık perişan.

Meralarda çiğdem çiçek açarken
Şırıl şırıl kar suları akarken
Güneş tepelerden gülüp bakarken
Meşesi kurumuş, dağlar perişan

Zeyrek, ızgın ekip biçenler nerde,
Kavurup yağını çıkaran nerde,
Ağır ağır dönen camızı nerde?
Bezirhane viran, taşı perişan.

Setenim yıkılmış, taşı kalmamış
Gümbürdek kurumuş, suyu kalmamış
Ağaçlar çürümüş, meyve kalmamış
Bağlarım bozulmuş, bahçe perişan.

Erik çiçek açmaz, dalı kurumuş
Susuz kalmış bahçeler, otu kurumuş
Büyük çeşmenin suyu çekilmiş
Mermerden oluğu susuz perişan.

Gürpdüşen armudu kalmamış hani
Orak armutları kurumuş hani
Çeşmelerden sular akmıyor hani
Çiçek açmaz oldu kabak perişan.

Değirmen harap olmuş yıkılmış
Taş Dönmüyor abarası çürümüş
Dereler akmıyor suyu kurumuş
Kelete gelmiyor fakir perişan.

Çubuklar sökülmüş bağ hozan olmuş
Yapraklar kurumuş hep gazel olmuş
Patates domates yetişmez olmuş
Salça kaynamıyor tandır perişan.

Avlığın yüzü de Tirkeşe bakar
Özlem yüreğimde ateşler saçar
Hasretlik gardaşım çok ciğer yakar
Pancar para etmez çiftçi perişan.

Muharrem ARSLAN- A.Sarıkaya köyü-Boğazlıyan
(ARSLANİ)