Hüznüm içimde karmakarışık
Yokluğun ölçüsüz bir boşluk..
Ve sen kocaman bir soru işaretisin bende..
Hor görüp buruşturup attığın sevgimize,
Açıp da yeniden bakıyorum şimdi.
Ve bir sancı giriyor kalbime,
Bir düğüm ki kopamıyor kelimeler
Gözyaşları beklentisiz bir teslimiyetle dökülürken,
Ruhum hergün yeni bir intihar eskitiyor..
Seviyor muyum hâlâ yoksa bir hayal miydi ,
Bir deli rüzgâr gibi esip geçen günlerimiz..
Yoksa akıp giden zamanda mı ezildik bu kadar kolay..
Anlamıyorum..

Kanıyoruz hatıraların ortasında..
Çığ gibi düşüyor hayâllerin gecelerime..
Bilinmezlikler ortasında kalmış yalnız yüreğim,
Seni hesapsızça özlüyor.
Sen; aklımın saplantılı düşünceleri
Aşkın bendeki tarifi..
Beni benden şehirlerce uzaklara sürükleyen..
Uzak sevdam..
Neredesin?
Ahh..Kim özlenir bu kadar delicesine..

Büyüleyici gözler, etkileyici sözler,
Senin varlığın değmeyince neden bu kadar değersiz kalıyor gözümde..
Kocaman bir hayat akıp giderken bir pencere ötemde,
Ben de zaman çoktan durdu..
Hayata koşmak isterken bir yanım,
Ağrılı kanamalarımı görmezden gelip de yaşamaya çalışmak,
Ağır geliyor..

Hüznüm içimde karmakarışık
Yokluğun ölçüsüz bir boşluk..
Ve sen kocaman bir soru işaretisin halâ..
Hergün öylesine sıradan ve tekrar ederken kendini,
Terbiyesiz hatalarım hâlâ hırçın ve beni parçalıyor.
Gel de kurtar beni bu eziyetten..
Ben artık yaşayamıyorum...
Neredesin uzak sevdam,
Anlatması çok mu zor ?
Deli gibi seviyorum...
Ece İslâmoğlu-

9 Ağustos 2010