Ayrılık sabahında mendil salmışsın bana,
Gözyaşımı sakladım döktüğün nakışına.
El sefânı sürerken cefâlar benden yana,
Ömürden ömür verdim bir anlık bakışına.


Garip bırakıp gittim diyerek sormuyor ki,
Can bedende perişân bakıp da görmüyor ki.
Bu sevdânın işine akıl sır ermiyor ki,
Gönlümdeki sarayı giderken yıkışına.


Hicrân okuyla her dem şu sinemi delerken,
Yâr diye bellediğim bin cefâlar ederken.
Yoluna harcadığım gözyaşım bitti derken,
Bakıp da kaldım inan çağlayıp akışına.


Vallahi bulamazsın gamzen okuna kanan,
Yaktığın ateşlerde meğer benmişim yanan.
Ansızın gidişine taâccüb ettim inan,
Kangalı gül bilip de zülfüne takışına.


Ayın ilk günü gibi hilâllenmiş kaşını,
Yıllar önce bastığım bağrımdaki taşını.
Nedâmet denizine döküp de gözyaşını,
Söndürme bu ateşi hasretim yakışına.







...................................Kardelen26