kimlerden ve nerelerden geldi de
sana eğdi salt boynunu bedenim
sevdiğim telafuzuna kimseleri yakıştırmadım ben
öyle derin ve garantidir ki yerin
bazen varlığının yokluğunda kaybediyor olsam da kendimi
ben seninim
seni usanmadan sevenim
yar !yar! özlemimden ellerim tir tir
özlemekten yaşarır gözlerim
hangi yaşanmışlığın ardına gizleyeyim seni
kimselerce bilinmeyenim
tek benim,bir de yaradanım bilir ki ben
yalnız seni severim
coşkulara kaptırmakta yüreğin kendini
bilirim de ses etmez dillerim,
bilirim de taş basarım yüreciğime
ellenemez kor alevim
neredesin sevgilimm,
benim kadife çiçeğim
artık çiçekler besliyor ellerim
soyadını adıma bağlıyor dilim
sormadan yaşarım hayallerimde ben
istediğim gibi,sınırsız...
ne kadar da yalnızım senli yolculuğumda benn
ve ne kadar da yorgun
ne çok şişti gözlerim ağlamaktan ,
ve kaç kereler küstüm hayata bilir misin?
şimdi yine , yeniden özlüyorum
konuş benimle,ezayı cevrine dayanmak güç gayrı
sesini sesle sesime ,diri
uykulara gebe bedenim yine seni ağırlıyor
yine ağlamaklı...
güle güle diyemedim sana ben
hoşgeldinimde kaldı anılar,gülüşlerine hapsettim geleceğimi
tek bir sözüne,
oysa ki nasıl da bir çırpıda söylenir
oyyyy,kokusuna hasret kaldığım,
öpülesi bağrını aç,ve kaldır göğe bakışlarını
gözlerim gözlerine tutunmak istiyorrrrrr.....

esra boyoğlu