ATIŞ BAKALIM-12

Herkes tamamlamış gezip tozmayı
Ben kafaya koydum şiir yazmayı
İlham da beklemiş şimdi bozmayı
Duygu selleriyle akıyorum ben

Bir elde müsvedde bir elde kalem
Bazen neşe yazar bazen de elem
En başından bunu nereden bilem
Aklıma geleni döküyorum ben

Bu kadar ustanın olduğu yerde
İndi dimağıma tamamen perde
Acemilik de var birazcık serde
Şaşırmışım saf saf bakıyorum ben

İlk olarak bu kim diye baktılar
Dinleyince daha öne çektiler
Tam çıkıyorduk ki ele döktüler
Şu anda gülsuyu kokuyorum ben

Burada muhabbet çok güzel ama
Sabah yardım edeceğim anama
Ne olur can dostum beni kınama
Vakit çok geç oldu çıkıyorum ben

Amma da büyüktü ördüğüm taşlar
Mecbur, Erzurum’da zor geçer kışlar
Aha incik bitti işim gardaşlar
Elimi yüzümü yıkıyorum ben

Döndüm muhabbeti sular götürmüş
Yanlış anlamalar işi bitirmiş
Herkes birbirinden temsil getirmiş
Barış için mekik dokuyorum ben

İhtilaf önemsiz herkeste emin
Lüzumsuz hışımla gerildi zemin
Durumu duyunca kahroldum demin
En büyük yemini çekiyorum ben

Birçok şeyi kurar ama hafıza
Laf benzetilmesin tatlı sakıza
Lafını bilmeyen gevşek, şom ağza
Tıkacı peşinen tıkıyorum ben

İnan ki kardeşim doğruyu dedim
Sana sunduğumdan önce ben yedim
Yaparken katmayı unutmuş idim
Üstüne biraz tuz ekiyorum ben

Sizle kokladığım güllerim soldu
O gül bahçemizi kaprisler yoldu
İstemezdim ama hal böyle oldu
Yeni karanfiller dikiyorum ben

Şimdi gönül kırık dumanlı kafa
Bütün umutları kaldırdım rafa
Renkli gülüşleri alın o yana
Tüm hayallerimi yakıyorum ben

İhsan POLAT 06.08.2010 İspir