Gözleri mavi çocuk
Gece fenerim, kıvılcım çağlayanım
Senin New York’ta olduğunu duydum
Yanık yüreğimin pençesini tutan günle
Sana geliyorum.
Ellerimde kurutulmuş bir bahar kokusu
Şairler şehri İzmir’den
Kokladıkça
Dağlara indi gece
Sesin bir seher yeli- susuşun bir zeytin dalı
Gözlerim kapanmadı kirpiklerine
Yağmur yağarken yangınıma, uğuldamadı yüreğiyim
Beni bağışla Tyler,denizde kasırgaya tutulmuşcasına,
Uzanamadım yanına...!



Durdum,
Yeni doğmuş bir bebek gibi
Loş ışıklı sularda göründü minik elleri
Gezegenlerden gelip geçi verdi
Sen miydin Tyler, sen miydin yoksa?
Hiç bu kadar heyecanlanmamıştım!
Sarı bir mimoza çiçeği
Gülüşü bir tebessümden oluşuyor
O turunum, elleri kuş kanadı
Kiraz salkımı dudakları
Onu kalbimin derinliklerine diktim
Özlemler dikensiz sürsün diye
Ağlıyor bağrımda ayrılık ve acı çağlayanı
Batık bir gemi gibi, su alıyor içim
Gurbette resimlerle oyaladılar beni eyy...New York
Okyanuslara gömdüler hasretimi
Düşlerimi uzak kentlerde unuttum
En çıkmaz sokaklara bıraktım
Masum ve çocuksu gözlerini.



Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
19.7.2010
Saat. 1359