çok uzun zaman önce sevdalıydık ikimiz
güller sadece bize açar,güneşti her gecemiz
sevgi de sınır yoktu,buydu hayat felsefemiz;
ekinler başak tutmasa da,aşk olurdu yavan ekmeğimiz...


kaldırım altı sevdalar yaşanmamıştı daha
hala dillerdeydi mecnunun,leylaya olan aşkı
ecücler inmemişti dünyaya, gaflet uykusundaydı
ve mecücler gönül vermemişti henüz günaha...


çoktandır korkutuyordu,ayrılığın nefesi
gideli çok olmadı, bugün sensizliğin ertesi
tutkuymuş sendeki alıp gittin hevesi,
şimdi kim dolduracak bıraktığın bu boşluğu...

sonumuz yok demiştin giderken bizim
kalbim de yara olarak kalacakmışım
elinden bişey gelmez resmen kaçacakmışın
üzgünüm sevgime sahip çıkamam dedin...


vee... çok olmadı geri döndün,,,

pişmanmışın,dedin: bu can sensiz yapamaz
gözlerin beni görmüş,başkasına bakamaz
giderken sende mezar sessizliği vardı
yeter artık sus; ölüler konuşamaz.../ki sevdiğim