2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1106
Okunma

bahçe kapısından ansızın giren
ödünç alınmış lacivert bir gökyüzü
ellerime düşerek kayboldu
sabahın en işlek vaktinde
zamanın midesi bozuk saatlerinde
içinde ne varsa göründü bugün yüzüme
demi az gelmiş sohbetlerden
limonla tatlandırılmış söylemler biriktirmiş
naftalin kokulu sevdam
bana bakıyor
gözlerin
çekilmiş nehirler kuruluğu
sözlerin
acısı ateşle kavrulmuş yanık kokulu
ve
gökyüzü yağıyor üstüme işte
senden ne varsa bedenimde
kaçışlarından topladığım sarı güller
avuçlarımdan akıyor
dikeni yürekte
gel sen çıkar...
vakit
sabahla öğle arası
zaten bizde vakit hep belirsiz ki
son bakışını atıp gidişinin
yürekte görünmediği gibi...
5.0
100% (2)