11
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1066
Okunma
Aralık ayında,
Bir akşam vakti,
Her yer,
Gelinliğini giymiş,
Eski yılı uğurlayıp,
Yenisini,
Karşılama telaşında.
Gözüme,
Bir çocuk ilişti.
Sırtında,boya tablası
Üstünde ince bir kazak,
Soğuksa zehir gibi,
Alınan her nefes,
Ölüme tuzak.
Ayağında pabuçlar,
Var mıydı acaba
Pabuç denirse tabi.
Birinin burnu açık,
Diğer ayaksa,çorapsız.
Sordum kendi,kendime
Bu çocuğu doğuranlar mı
Yoksa,
Hayat mı insafsız.
Utandım kendimden
Ve herkesten
İnsan olduğumuzdan
Çocuk ve kendi adıma
Cebimde hayallerim,
İçimde hüzün,kalbimde acı
Karşıladım yeni yılı
Boyacı çocuk,
Dilerim ki
Acıların bitmiş,
Yüzün gülmüştür.
Hüzünlerin geçmişin,
Mutluluk geleceğin,
Huzur ve neşe
Yaşamın olmuştur.
09.07.2007-İzmir
İnci Agyir
5.0
100% (1)