Mayıs -1996


Ozanım dur
Boyama ala, yeşile
Kalsın
Barışın ak güvercini muhtaç öz rengine

Yaşadığımız zaten
Duğu kerre batı sonuç gözyaşı
Elde var umuttur O, bizim olan
İnsanlık adına çok şey yitirdiğimiz
Bu çağda, yirmi bire dört kala
Bunalan nefislerimize rahmettir
Ezelden ebede kutsi yadigâr
Huzura hasret ruhlarımıza

İblisin dilindeyken hükmün hançeresi
Çocuklar sokaklarda aç sefil
Köpekler sedirlerinde ağırlanırken evlerin
Zaman dönüşmüşken küfrün mabedine
Doğal ne buldunsa yıpratma
Özgün söyleyişler uğruna
Olur, olmaz lezzetlere yatma

Umudun ana sütü saflığında
Beyaz üstü beyaz apak rengine
Sentetik fesatlar karıştırma
Dur hele
Her çağda ak çırpınışlara sevdalı
Duru mavi göklere yazık etme
Yazık etme semalara ayna denize

Asılma, sündürme hayallerimizi, düşümüzü
Gayya kuyularına, ifrit tepelerine
Uy da sıratı müstakim öğüdüne
Dağıtma birliğimizi, bütünlüğümüzü

İnsan nihayette insandır işte
İyiliği de âdemce kötülüğü de
Pamuk ipliğinde asılı dostluğu
Küfürle iman arası zardan da ince
Sığındırma yararsız düşüncelerinden
Olmaz hayallerinden ters yüz cehaletine

Sözde maksadın yontuysa gönlünce
İyiye, güzele, dostluğa doğru
Ozanım dur
Kalemin keskin mi?
Bir bak
İdrakin uz mu?

Ya gerçeğe, sevgiye yont her beni
Ya bırak, ümmi varsın geleceğine
Kim bilir, geleceğin bağrına ne rahmetler yağacak
Umulur ki Âdem yıldızlara ağacak

Ozanım dur
Dur biraz
Hele bak ve dokun
Sözlerin en güzeline, en kâmiline
Çağlara kucak açmış, Pür-ü pak
Kur’an da rehberin Şuara Sûresine
Nasılda lanetli şeytani şiir
Küfür mezesi, kan kadehi
İffetsiz
Her devirde isyanlarda düzene
Derdi kin, derdi fesat, derdi terör
Sürekli karıştırmada akılları
Şair ibn-i şiir yazılı
Ama iblisin künyesine

Mümin
’Ya hayır konuşsun
Buyurmuş Rahmettellil âlemin
Ya da sussun’
Tutunup rahmet ipine ol nebinin
Şefaatini ulaştır kalemine

Dur ozanım
Ozanım dur
Boyama ala yeşile
Kalsın
Barışın ak güvercini muhtaç öz rengine
Son umuttur o
Rahmettir
Nesillerle baki kalacak ömrümüze
Çağlar ötesinden ilahi yadigâr
beklentimiz; ha yağdı, ha yağacak
Huzura sevdalı gönlümüze…


’bilmeyenler neyi bilmiş,bilenlere selam olsun’


Ey iman edenler yapmadığınız şeyleri niçin söylüyorsunuz? Yapmadığınız şeyi yaptık demeniz Allah katında büyük gazaba sebep olur." (Saf / 2-3)