Ben
Bir aşkım ben,
Leyla ile mecnun aşkının önünde bile diz çökmeyen,
Bir hayalim ben,
Rüyalar da bile hayal edilemeyen.
Bir umudum ben,
Umutsuzlara şiirlerimle umut veren,
Bir mutluyum ben,
Aglayan birini hemen güldüren.
Bir korkuyum ben,
Karanlıklar da avını bekleyen,
Bir denizim ben,
Her bir dalgam Tsunamiye benziyen.
Bİr korsanım ben,
Karayip Korsanlarını bile alt eden,
Bir anayım ben,
İçinde N.Hikmet RAN’ı besleyen.
Bir ögrenciyim ben,
Tüm dersleri şiirmiş gibi dinleyen,
Bir gündüzüm ben,
Güneşi hiç ama hiç sevmeyen.
Bir vizonteleyim ben,
Hep Kemal SUNAL’ı seyrettiren,
Bir partiyim ben,
Ne Laikligi ne de Milliyetçiligi öne süren.
Bir padişahım ben,
İkinci Abdullhamid’in mührünü veren,
Bir cellatım ben,
Bugüne kadar kimseyi öldürmeyen.
Bir zenginim ben,
Fakirleri ayaklar altında ezmeyen,
Bir ustayım ben,
Çıragıma vurarak degil ögreterek ders veren.
Bir şoförüm ben,
Hayatında alkol içmeyen,
Ve bir Şairim ben,
Hala ama hala umutsuzca onu bekleyen,
Ben ki ben Kaan Erkam’ım ben.