Bu nasıl bu dünya, derler ki fani,
Yalanmış her bir şey, neyleyim onu,
Sabah akşam her gün göçenler hani?
Dediler ki sorma, mezarlık sonu.

Dünya dertle dolu, dikendir yolu,
Dert çekip giden de, bir Allah kulu,
Zevk sefa süren de, Allahın’ın kulu,
Bu nasıl adalet, Allah’ ım bilmem.

Adalet varsa ben gidip göreyim,
Dert cefa çeken özgür mü göreyim,
Yoksa zevk sefa süren mi, bileyim,
Nerde adalet var, bilemez oldum.

Garibin aç yatar, zenginim de tok,
Bir gün olsun, halin ne diyen de yok,
Hakkım bu demeden haram yiyen çok,
Dünya size kalsın, çekip gideyim.

Kimi insanlar var, ezik yerlerde,
Halim şudur demez, çeker derdi de,
Miskin, miskin uyur, kupkury yerde,
Neyleyim dünyayı, miskin susarsa.

Kız oğlanı ister, ar namus bitmiş,
Bir misafir gelsin, el öpmek yitmiş,
Zamanın gençleri, her şeyi bilmiş,
Ustaya hacet yok, göçüp gideyim.

Yüksel dünyaya küs, çekti elemi,
Hüküm verdi hakem, kırdı kalemi,
Sevdiğim yar bile, sormaz halimi,
Bu dünya hoş değil, varıp gideyim.

A.Yüksel Şanlı er
01 Ağustos 2010-08-01
Antalya