kendine iyi bak;
çünkü içinde senli bir hayata
çıktığımın aşina yolculuğudur.
kendine iyi bak;
çünkü senli harflerimi, sessiz ve sensiz noktaladığım
bir hikayenin başlangıcıdır.


duyguların köründe bir kördüğümcük..
sırtlanırsın da acıyı, çözememenin
burukluğunu öpersin alnından hezeyanların.


sıkarsın da yumruklarını, içine gömersin
kafatasının derisiz olan acısını..
yitermiş derler acı, yalan !
acısı geçmeyen acının
şavkında sabahlamanın adıdır bu oysa..

gene efkarıma bastı şu kahır olan yalnızlık..
ne demeye dillendirim şu lal olanları bilmem.



başka türlüsü ömürlük olan yaşama ters son demim..
pişmanlık lügatın sonlarında dahi olmayan bir kıtırcık.

baştan aşağı acı kokuyorum,
özlem diye şavkıyorum sensizliğin ertesine
sevgi ve aşk diye bulanıyorum maviye..
işte bu nedenle;
acının ezelinde bir feryat değil, bir insan varoluşundayım

MAVİ