bu gece kapının en ücra köşesinde yine ben varım,
o sabah vakitlerinin perdeni aralayışınla aydınlanışı yok mu hani..
tarifi mümkün bir olay değil ki gülüm,
anlatamam sana içimde yaşadığım o tatlı heyecanı..
ve o nur yüzünün şavkı ile cama yansıyışın yok mu ..
içime doğan güneş gibi aydınlanır yüzüm sayende...
günlük güneşlik bir cennet kapısı açılır sanki bu mahsun gönlüme..
sensin beni aşkınla arşa çıkaran ..
sensin beni ummansız sevda denizlerine daldıran...
ve sensin ki beni zambaklar misali en ıssız ücralara götüren ...
hesabı olmayan bir muhasebat bu..
yarını umutlu bir sevda bu ..
çünkü sen varsın;çünkü sen olacaksın sevdama mabet ...
burcu burcu samyelleri kokan saçlarını özledim gülüm ..
içine daldıkça boğulasım gelen o kapkara gözlerini de...
uzattığında koşaşım gelen o pamuk ellerini de...
özlemek;ama yalnız sevdalımı özlemek gelir içimden ..
koşasım var soluğum kesilene kadar sevdalıma ,
tutmayın beni ne olur ey! geride kalan yaşananlar ..
sevdama bu kadar yakınken yapmayın ne olur ...
TUTMAYIN BENİ...
bırakın ,ben de bir mutlu gün göreyim..
ve isterseniz sonra da ÖLEYİM ....
NE OLUR TUTMAYIN BENİ...
BIRAKIN; SEVDALIMA VARAYIM ...