bir deli bahar günüydü seni gördüğümde,
güvercin misali pır,pır ederdi yüregim her düşündüğümde
senmiydin beni çeken,yüreğin mi yoksa
hala bilemem.
elimi ilk tutuşun,saçımı okşayışın,
bir hoş yapardı ama adını koyamadığım
senin için,
iyi insan derlerdi,kibar insan
mutlu edermişsin beni,
büyüklere çok inanmazdım aslında
yalanlarına şahitdim nede olsa
ihtiyacımmı vardı !kadermi yoksa....
hala bilemem...
inandım sana,aslında çokta istemeden,
herşeyden önemlisi!
güvendi benim için ama
alırmıydım senden
bilmemki..
korkulu baba bekleyişlerini,
annemin ölümlü nefesini,
hatırlatmıyordun bana..
kafamı koyduğumda yastığa
düşlemek güzeldi seni..
gündüz yaşadıklarım neyse seninle!
tekrar, tekrar yaşardım
uykuya geçinceye..
hoşca uykuya dalmışken seninle,
naralarla uyansamda uykudan!
devamını yaşayacaktım
bilirdim ertesi...
hiç unutmam!ilk öptüğünde beni
yakmışım canını!
öpmek nedir bilmezdimki
vallahi anlamadım demiştimde!
inanmamıştın ilk olduğuna seninle.....
bana hem denizin duruluğunu,
hem fırtınaları yaşattın!
benmi seni anlamadım!
senmi anlatamadın..
hala bilemem..
gençliğimi tutuşturan biri değildin kuşkusuz,
ama limandın benim için
dalgaların vurup vurup çarptığı,
kıyıya fırlatılmış bir çakıl taşı gibi,
hissederken kendimi,
sen sahildin uçsuz bucaksız önümde...
bakarken düşlerine daldığım,
hayallerine inanmak isteyip sarıldığım
yorganım,yatağım,yastığım,
ıslak düşlerim..
sevgimiydi yaşadığım hala bilemem..
yıllar geçti ben hala seninleyim.
fırtınalara,kaybolan hayallere ,
biten düşlere,gülüşlere rağmen
kurumuş bir çiçek yeşerir mi yeniden!
biraz canlılık kalmışsa dibinde belki!!!
çorak topraklara yağmur yağarsa!
canlanırmı sahiden!!!
umut bu olabilirse belki!!!
ruhumun bir tarafı evet diyor,
bir tarafı hayır,
umutla bak hayata yeniden,
unut diyor maziyi
kişiliğindir yaşamı belirleyen,
kader değil sanki!
bir deli bahar yaklaşıyor yeniden!!
karşımda yine sen..
kopamıyorum ve biliyorum
korkuyorum çok!
üzüleceğim yeniden......