Bir damla daha düştü!
Sonra bir damla daha, suya
Ne ağlayan var
Ne yolunu şaşırmış bir yağmur damlası
Başımı kaldırdım
Yaprağa tutunamıyordu çiğ taneleri
Sırası gelen bırakıyordu kendini boşluğa
Sanki intihar eder gibi.

Dalıp gittim bir an
İç içe geçmiş halkalar
Ve her halkada biraz daha eskiyordu zaman
Tuhaf duygulara kapıldım
Tıpkı hayat gibiydi
Tıpkı insan
Biz de damla olarak düşmüştük dünyaya
Sonra yavaş yavaş kuşatıldık
İç içe geçen
Yılları andıran halkalar tarafından.

Dur dedim
Şu damla benim
Ve Koşturmaya başladım halkalarla birlikte
O kadar hızlı büyüyorlar ki
Her halkada yüzler beliriyor
Kimisini çıkaramadım, kimisi aşina
Kulağım uğulduyor
Birbirine karışmış sesler
Bazıları eskimemiş, tınısını yitirmemiş hala.

Seninle gözgöze geliyorum bir an
Tamam diyorum, tamam
Bu şimdiki zaman
Büyüyüp gidiyorsun halka halka
Her halkada, biraz daha net yüzün
Demek ki böyle genişliyormuş zaman.

Sonra…
Sesin anlaşılmıyor
Görüntün kayboluyor yavaş yavaş
Yorgun düşüyor
Sendeleyerek ilerliyor halkalar
Demek ki hayatta böyle
Her fırsatta gösteriyor kendini
Elbette görmesini bilene
Bir damla olarak düşmüştüm
Ve son halkayla birlikte
Ben de sulara gömüldüm.