0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1480
Okunma
Kitaplarımı karıştırdım dün,
arasından çıkan bir fotoğraftı artık,
aşkımız
ne kadar umut dolu bakmış,
oysa gözlerimiz,
Pencere camlarının buğusuna,
adını yazdığım günler geldi aklıma
sabaha kadar boş boş konuşup,
ama hiç sıkılmadığımız telefon konuşmaları,
Parke taşlarda çizgilere basmadan yürürdük,
ki takıntılıydık belki,
biraz da deli çağımız,
ama güzeldi be,
arkadaş cafe de yediğimiz,
karışık bazlamanın tadı,
Şimdi sensiz hiçbir şeyin tadı yok ki
Yurtlar sokağında da yürümüyorum artık,
Yağmurlu havalarda yürümüyorum kurtuluşa,
ve artık hayalini kurmuyorum bir ev bir araba ve
bir de kız çocuğunun...
