gönlüm on sekizinci baharındaydı,
çiçeklendi dal dal,
umuda türküler yaktı,
gül döktü alacakaranlıklara,
savruldu…
seher yelleriyle,
yoluna çıktı.

sen yoktun sevgili,
sen kendi baharına,
menekşeler dikmedeydin hercai…

şimdi,
dallar kısa,
yollar ırak,
geceler umarsız,
her şiirde bir Leyla,
her şarkıda bir Mecnun,
şimdi kırkıncı bahar…

bilmiyorum ki,
niye naçarsın,
çaren ne olacak?
hangi dikenin dibi,
bekliyor seni,
nerde açarsın?


umudun,
hangi pınarın gözünden yeşerecek?
hangi şehrin serçeleri,
okuyacak sabah türkünü?
kollarımdayken,
kumruların aşkında görebilirsin gözlerini.
kulağıma fısıldarsın belki,
her biri şiir olan sözlerini.

kurtuluşun gözlerimde belki,
esrikliğinle gel,
yorgun da olsan,
biraz sen ol,
biraz ben ol,
biraz biz ol.
kör olmaktan bıktım artık,
gel bize…
göz ol…

umma çöllerde serap,
bırak küçük bir okyanus olsun yüreğin,
yüreğim ona yelkenli,
düş ol,
azade ol,
dünyanın gamından tasasından,
ak çiçekli bir yeşil dal ol,
on iki temmuz sabahına…

12/04/2010
ödemiş