On dakikan benim olsun
Önce doya doya gözlerinin içine bakıyım
Onun içinde kayboluyum
Sonra sımsıkı tutuyum ellerini
Hiç bırakmam dercesine
Ve her sözüm sevgi koksun
Her cümlemin sonu ‘seni seviyorum’olsun
İlk beş dakika sadece bizim olsun
Ve sonra ayrılık girsin devreye
Zaten o olmazsa olmaz bilirsin
Yine gözlerinin içine bakıyım
Bu kez sen kaybol benim gözlerimde
Ve gitme deyim..
Daha erken kolaymı kazandım seni ki
Kolay kaybedeyim
Son olarak içimden ne geliyorsa sayıyım sana
İçimdeki unutulmak korkusunu dökeyim
Beni yiyip bitiren bu korkuyu yüzüne çarpayım
Hatta bide tokatmı atsam acaba?
Yok yok canımıniçi kıyamam ben sana
On dakikan benim olsun yeterki
Dökebildiğim kadar dökerim içimi
‘Seni seviyorum ‘ diyerek başlar ilk dakikalarım
ve böyle devam eder…
belki mutlu olurum bunları söylerken
rahatlarım belki ama mutlaka ağlarım
yetmedi sevdiğim…
bi on dakika daha verirmisin ?
OMUZUNDA AĞLAYAYIM…