Bir kitapsın benim için.
Iıh kitap fazla küçük
Bir kütüphanesin o zaman
Senden önce kitaplara aşıktım ben..

Şey gibi..
Bilirsin işte.
Ufacık bir çocuğu koyarsın ya şeker dolu bir odaya.
Onun sevinci gibi yaşattığın sevinç
Hani külçe külçe altınla dolu bir dünya
Nasıl mutlu eder bir fakiri
Pınar başındaki bir susuz gibi mesela
Çağlayanlar akar, o susuzluğunu giderir zevk-ü sefa ile
Çilingir sofrası kurarsın ya bir de iftar vakti oruçluya.
Hangi birine bakacağını bilemez hani..
Öyle işte..

Bir kütüphanesin benim için..
Ucu bucağı olmayan hem de!
Her hücrene aşık olmak gibi işte..
Ömür geçirsen bıkmazsın işte..
Tam da böylesin benim için işte!
Her bir zerrene saatlerimi, günlerimi vermek için can attığım..

Ama korkuyorum işte.
Başıma mı geldi yoksa korktuğum?
Yırtıldı mı sayfarın,
Pardon sevgilim..
Elimden düştü kitapların..
İncittim seni..
Ama biliyor musun?
Sen,
Sen kütüphanesin.
Kitapların yere düştü ama
Ben haykırdım acını.
Bir "Ahh!" düştü dilimden.
Olmaz..
Farkedemedin mi, içindeyim senin.
Çıkmam olmaz ki!
Çıkarsam tozlanırsın..
Eskirsin..
Ya güveler yerse kitaplarını...