1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1434
Okunma

ey benim gelmeyen vuslatım
sen hangi diyarlardasın
dönüşü olmayan sürgünlerdemisin
ne habrin var ne bir selamın
mahkum edilmiş zindanlardamısın
belki çokmutlu belkide kederdesin
ben sensizliğin hasretiyle yanarım
her sabah seni arayan gözlerim
yokluğunla nemleniyor
masada kahvaltıma damlarken göz yaşlarım
lokmalar boğazıma diziliyor
yokluğunla boğuluyorum
sanmaki ben mutlu ve mesudum şimdi
yediğim haram içtiğim zehir
canlı bir ölüyüm yokluğunla
olurda bir gün beni ararsan eğer
sakın uzaklarda arama
elinle gömdüğün o malum yerdeyim
sen benim tutkularım,sığınacak limanımdın
şimdi gidişlerinle ecel fermanım oldun
ölüler gezemez ki
KURBAN