Yok hükmünde bir sabah
Güne ferman çıkmaz ki

Tutuşmuş etekler,
dile dolanır lâm mim
Elinde uzun değnek
şu Gürani de kim ?

Aklımda ulu dedem, Çelebi Mehmet !
Devlet-i Al-i Osman’da,
o zaman ki fetret !

titretiyor günbegün,
şehzade kıymetini
Molla Gürani Hocam,
aratır Bedrettin’i..

Ulu dedem Çelebi,
gir Murad’ın düşüne.
Şu bayağı kuluna,
tebdil-i hava düşüne.
De ki : Saruhan da bir hengame oldu
o olmadı bir büyük salgın da vurdu.

ki inanmaz bilirim,
Paşa babam bunlara, ehh bari bir becayiş
uydursun ulemalara..

işte ben ki gün gelir,
Sultan Mehmed olurum
Hak bilir Bizans’ın,
Fatihi de olurum
unutmam bu yararı ,
cümlealem yeniçeri
ben dahi alimallah
türbedarın olurum.

baktın ki bu hezeyanda, söz cellada gidiyor
mamafih olur ya ok krişe gülüyor

De ki o zaman sen de : ulu hakanım

keenlemyekün, keenlemyekün..

ilim var şehzadenin mukadderinde
bu çalışkan Pir’e , yetmiyor Gürani de.