Kıblagahım sensin ey! yüce MEVLA...


Yüce dağ başında
Kara taşmola.
Benim gözlerimde
Kanlı yaşmola.
Merhametin olsun.
Bu garip kula.

Kıblagahım sensin
Ey! yüce MEVLA.

Yağmur yağar.
Boran olur, kış olur.
Benim kara bağrım
Şimdi taş olur.
Bir insan ölsede
Eseri kalır.

Kıblagahım sensin
Ey! yüce MEVLA.

Bana yüz çevirdi.
Şimdi dostlarım.
Sensin benim.
Şu gönlümde sultanım.
Yüz vurupta
Cennetini isterim.

Kıblagahım sensin
Ey! yüce MEVLA.

Can tenden ayrılır bir gün.
Yaprak döker, ağaç ta kurur.
Kervan kalkar
Yolcu yolunda yürür.
İnsan oğlu ölümlüdür.
Yapıp yapacağın iyilik kalır.

Kıblagahım sensin
Ey! yüce MEVLA.

Yağmurları yağdıransın.
Yıdızları doğduransın.
Öksüzleri güldürensin.
Ecel verip öldürensin.
Gök kubbeyi durduransın.
Muhamed i gönderensin.

Kıblagahım sensin
Ey! yüce MEVLA.

O-C-A-K-B-E-Y...

__________________
Arif Ocakçı-Ocakbey