Ne diller döktüm, aynalar önünde,
Sana söylenecek, birkaç söz için,
Ne şiirler yazdım, resmin elimde,
Yaranamadım sana bilmem niçin.

Al güllerden sundum onlarca deste
Seni ben, gönülden sevdiğim için,
Kokunu hissettim, her bir nefeste,
Yaranamadım sana bilmem niçin.

Aşkının ateşinde yandım durdum,
Aşkının yolunda, hep yorgun oldum,
Gönül kapısında, kul kölen oldum,
Yaranamadım sana bilmem niçin.

Hep hayallerimi aşkınla süslerken,
Mutluluk yolunda, ne evler kurdum,
Bir gün sen de beni, anlarsın derken
Anlamadın beni, bilmem ki niçin.

Kulun kölen oldum, senin yolunda,
Ve dilim tutulurdu, senin karşında,
Hiç mi değerim yoktu, şu yanında,
Anlamadın beni bilmem ki niçin.

Bu kadar, zalim olma artık gülüm,
Vallahi bu aşkın yolunda, ölürüm,
Başka yar sevmezdir şu benim gönlüm,
Bitsin bu çektiğim çilem be gülüm.












[