0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1807
Okunma

Yağmur gibiydin...
On dakikaya sığardı gelişlerin
Bazen de aylarca uğramazdın...
Ben;
yüreğimin her köşesindeki yangınlarda
sen yoksun diye,
yanardım…
Kar gibiydin...
Sen olmazdın; ama bir ayaz,
tıpkı sevginin,
yüreğimde bıraktığı ayak izleri gibiydi..
Hep vardı…
Ağlardım,göz yaşlarım donardı…
Ben; boşlukta bir sestim,,,
Ben ‘seni seviyorum’ dum.
Sense;
hem o boşluğu yaratan sağır biriydin;
hem de elindeki fenerle, oyun oynayan bir çocuktun…
Oyundan sıkıldın,gittin…
O boşluğun tam içinde ben,
Kayboldum…
sen gibiydim...
sensizlik hayalinden kaçarken hep,
hayallerde yaşayan bir çocuk gibiydim.
Deniz ETEALP