DOĞUM-5
Bir şey oluyor Anne, içimde bin tufan var
Nur kadar temiz sütün, nasıl böyle pis kokar
Karnımda cebelleşir nimet ile azalar
Sütün necaset olup dışarı neden çıkar.

Dokuz aydır yediğim hiçbir şey çıkmamıştı
Yeryüzüne gelince neden her şey karıştı.
Hani hasret bittide ne başladı zeminde
Yiyip te çıkarmamak söyle kimin elinde.

Altımı kirletmişim bundan utanıyorum
Sizde bin tebessüm var bunu anlamıyorum.
Acizim gücüm yetmez iğrençlik her yanımda
Nasılda tiksinmeden temizledin anında.

Git gide ben sizleri yakinen tanıyorum.
Bir hikmetle biz bize mahkûmuz anlıyorum
Babam abim ve ablam gözü üzerimdeler
İçimde sevgi diye bir bir filizlendiler.

Size anlatamam ben belkide anlarsınız
Gözümde yüreğimde arttıkça artarsınız
Bir yerlerdeyim ki ben ümit korku arası
Hem en sevgilinizim hem evin maskarası

Nasıl oynaşıyorlar yüzüme bakan gözler.
Kimseye nasip olmaz methiye dolu sözler
Aman canım annecim üstüne kusacağım
Beni yüz üstü çevir yoksa boğulacağım.

Sizde mi böyleydiniz bir karış boyunuzla
Sizi demi büyüten bu zaman aynı hızla
Yani sizler de böyle küçücük bebektiniz
Şuan çektiklerimi sizlerde mi çektiniz.

Çok korkuyorum anne uyku denen dehlizden
Uyursam bırakmayın beni ellerinizden
Ezan demişti melek onu kim okuyacak
İsim vereceksiniz verince ne olacak.

Nasıl bir uykudur bu bel-um-adal dayım ben
Yutardın dilini sen gördüklerimi görsen
Alevden iki çanak ortasında bebekler
Kan çanağı gözler var narda eriyen yüzler

Her dişi bir gökdelen gibi duran devlerin
Oyuncağı insanlar içinde alevlerin
Kime benzediyseniz onu çağırın derler
Isırdıkça keyiften dört köşe olan devler

Burda herkes zavallı merhametten yok eser
Paramparça edilip dağılıyor nefisler
Yandım merhamet edin feryadı figan her yer
Öldükçe yenilenen koca koca cüsseler.

Seyri bile azap tan ağır olan bu halin
İzahı mümkün değil buradaki ahvalin
Bel-um-adal denilen seviyesi insanın
Aşağısında olmak aşağılık olanın.

Beşer sıfatı ile yaratılmışken bunlar
Menfaatin ardına düşüp boğulmuştular
Oysa yaratılışın gayesi kul olmakmış
Suçları bu gerçeği yaşarken unutmakmış.

Yılan gibi süzülüp dili bir devin geldi
Rahmet meleği ona dur diye emir verdi
Ödüm kopacak sandım sıçradım ben yerimden.
Bebek tiksindi diyen sesin bana can verdi.

Tiksinmek değildi bu korkuydu be annecim
Hissetmedin mi nasıl ürperdi her bir yerim
Yetişmese o melek yutacaktı beni dev
Kucağına al beni sönsün ruhumda alev