Günler mi,dediniz?
Ne bileyim ben
Keşke hiç sormasaydınız.

Birbirine karışan civa zerreleri gibi
Bir sağa bir sola kaçışıyorlar toplanıyorlar

Bugün pazar yarın perşembe
Sonra diğerleri
Salının ardından deli bir salı daha
Mutlak ıssızlıklara
Mutlak aşklara.

Gözlerin sabah doğuyor
Daha karanlık bir kaygıya dönüşerek
Gece olmadan kayboluyor.

Şimdi yoklar
Çünkü günün de adı yok
Mesafeli köylerin ıssızlığı içinde çünkü her şey.

Akşam telvelerinde çatallı yollar çıkıyor hep
Akşam telvelerinde uçsuz bucaksız simsiyah ufuklar

Birkaç kanat çırpması
Birlikte konuyorlar birlikte havalanıyorlar..

İki güvercinin silüeti varmış meğer
Öyle söylüyor falcı kadın

Düşten ayrık değil hiçbir şey.
Kupa beyi benim
Kupa kızı kayıp.

Nasıl da kolay talan oluyor şiir
Giriş kapısı güneyde
Çıkış kapısı aynı yerde
Bugün günlerden ya perşembe ya da pazar

Bak işte boş fincanlar
Falcı kadın yalan

Biliyorum
Kopernik’in haritasında aşk var
Şimdi aynalara bakıyorlar
Ellerinde ahizeler
Ayrık odalar…


Bugün dört temmuz
Yarın on altı mayıs

Gel istersen
Hiç sormamış ol
Ne yaptığımı…

Başka türlü anlatamam....

Necdet Arslan