3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1005
Okunma
Çocukken çok ağlardım halada öyleyim!
Duygusallık annemin ölümüyle bir kabus gibi çöktü dalıma!başıma bela oldu her ağlayana eşlik eder oldum,
Ağlayanlar bitmezdi görürdüm hep onları,Irmaklar gibi çağlardı göz yaşlarım.
Birileri durdurmak istiyordu korktuğumu bilirlerdi,Karanlıkta, gök gürültüsü, şimşeklerden.
Hatırlatırlardı bana tampon bile olmazdı göz yaşlarıma.
Kurtlar, devler, gaf dağı, kaçakçılar ve jandarmalar dedikçe freni patlamış bir aracın duvara çarpıp durması gibi dururdum.
İçin için yanardım; ellerim yumruk, kollarım mendil olurdu silerdim kan çanağına dönmüş gözlerimi ...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz